چندیست که احوالِ غزل بد شده است

چندیست که احوالِ غزل بد شده است
‌اشکم شده سیل و دیده ام سد شده است

در شهرِ خودم شدم زمین گیر اما...
دل زائرِ راهِ دورِ مشهد شده است.