بیا جانم

بیا جانم !
بیا و دل به مهر کسی بده
که وقتی از تو دور است ،
هر روز صبح
عکسهایت را
مرور کند
و دلش برایت از دور ضعف رود .
بیا مهر کسی را به جان بخر
که وقتی حواست به نگاهش نیست ،
چشمانش را ببندد
و در دل
آرام دعایت کند .
بیا عاشق کسی باش
که هر روز عصر باز هم
عکس هایت را مرور کند ،
آنقدر که این بار طاقتش طاق شود ,
تلفن را بردارد و
با شوق به صدای بوق ممتدی
گوش دهد ، که انتظار صدایت را می کشد .
بیا دلداده ی کسی شو
که وقتی به او فکر می کنی ,
دلت برایش هری بریزد ,
که وقتی بی هوا
نگاهش با نگاهت یکی می شود ،
انگار به یکباره کسی نفس کشیدن را برایتان ممنوع می کند !
دوست داشتن هایی هست
که به یکباره اتفاق می افتد
می آید و آنچنان در دلت جا باز می کند ،
که جز در خلوت و از دور دوست داشتن
از دست تو کاری بر نمی آید !
بیا و باور کن که هنوز
دوست داشتن هایی هست ،
گم است اما ناب ،
آرام است اما
خاص ،
و بوی ناب خدا می دهد !
بیا و باور کن جانم ! ...