دوست نداشته ی همیشگی من،

دوست نداشته‌ی همیشگی من،

دوستت دارم

مثل کودکی که بره‌اش را جان می داند

و تا ناکجاآباد دشت را

مشتاقانه و بی پروا به دنبال جانش می دود

نازنینم

از من و دوست داشتن‌های کودکانه‌ام دلگیر نباش

من دوست داشتن به سبک آدم بزرگ ها را دوست نمی دارم

در دوست داشتن‌های کودکانه

هیچ کودکی از نردبام عاقلها نمی رود بالا

تا جانش را پشت دیوار تنهایی جای بگذارد

و هیچ کودکی حرفهایش قلوه‌سنگ ندارد

تا دل و جانش را نشانه رود

نه، دوست داشتن‌های کودکانه

ناب ترین دوست داشتن‌های آدم هستند

ساده و بی ریا

پس زین‌پس تو بره‌ی جان من هستی

و من کودک بی پروای دشت دوست داشتن تو

اعتراضی هست؟...