«بی حوصلگی» یه واژه سادست که اونو رویِ خیلی از حِسامون می

«بی حوصلگی» یه واژه سادست که اونو رویِ خیلی از حِسامون میزاریم...!
وقتی کسی رو پیدا نمیکنیم تا تک تکِ بغضامونو براش جمله کنیم ،
یا ‌وقتی از دنیا با تمامِ بدی هاش می بُریم و توان اِدامه دادنمون نیست و نابود میشه ،
وقتیکه دور و بَرمون خالی میشه از اونایی که همیشه بودن...
این جور مواقع خیلی راحت تره که به جمله «حوصله ندارم» با یه لبخند رویِ لب بسنده کرد تا توصیفِ اینهمه حس و حال نامعلوم...!
امّا شما مهربون باشید !
حوصله کنید !
از بی حوصلگیِ آدما به سادگی نگذرید !
تا اومد دَم از بی حوصلگی بزنه بشینید درست رو به روش ،
دوتا دَستاشو بگیرید
زل بزنید تو چشماش
بعدش بهش بگید حالا بگو واقعاً چته ؟!
نزارید بغضاشو بیشتر از این خَفه کنه
حرفاش که تَموم شد
محکم بگیریدِش تو آغوشِتون...!
در گوشِش بهش یادآوری کنید که هرگز تنها نیست که هَمیشه هستید و به حرفاش گوش میدید...!
از بی حوصلگی آدما به سادگی نگذرید ؛
شاید جمله حوصله ندارمشون فقط یه هُشدار سادَست قبل از یک انفجار مَهیب...!