بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت اول :
معلوم است که نه معنای عبادت و پرستش رامی‌دانند و نه معنای شرک و پرستش غیر خدا را می‌دانند و نه به مصادیق عبادت یا شرک آشنایی دارند.
اگر صلوات بر ایشان که عین امر خدا در قرآن کریم است مصداق پرستش غیر خدا و بالتبع شرک باشد، دیگر در نماز و در غیر نماز ندارد و همه جا شرک است و بدیهی است که خداوند متعال از شرک باز می دارد، نه این که به آن امر و توصیه کند، به ویژه خطاب به مؤمنین.
إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيمً - خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى فرستند، اى كسانى كه ايمان آوردهايد بر او درود فرستيد و به فرمانش بخوبى گردن نهيد.(سوره احزاب آیه 56)
الف) -چنین نیست که هر کس بتواند نام هر چه را نپسندد و یا با اهدافش تطبیق ندارد شرک بگذارد! این فقط روش وهابی‌ها است که متأسفانه در بین برخی از اتباع مذاهب دیگر نیز شیوع یافته است. وهابیت وقتی توسط انگلیس با آل سعود پیوند خورد، به هر بهانه‌ای به مسلمان اهل تسنن در سرزمین عربستان تهمت شرک زد تا بتواند قتل عام کرده و اموال و نوامیس‌شان را به تاراج برده و با ایجاد جوّ خوف و خفقان حکومت کند. این رسم در آنها ماند و امروزه نیز به هر چه خوش‌شان نیاید مُهر شرک می‌زنند.
چنان چه شاهدیم نزد آنان بندگی و دریوزگی امریکا و انگلیس، نوکری اسرائیل، قتل عام مسلمین دربحرین، سوریه، فلسطین، لبنان، افغانستان، پاکستان، عراق و ..شرک نیست، اما دعا یا توسل یا زیارت شرکت است. شرابخواری و فساد سران و شیوخ،ترور هم دینان و هم وطنان،جگر خواری و ... شرک نیست، اما هر نوع عبادتی که به نوعی مسلمان را به پیامبر اکرم و آل صلوات الله علیهم اجمعین نزدیک کند، شرک قلمداد می‌شود!
ب) - شرک یعنی شریک گرفتن در پرستش خدا -مثل آن که کسی در عبادت و اطاعت، هوای نفس خویش یا طواغیت درونی و برونی را عاملاً و عامداً معبود و ربّ صاحب اختیار و تربیت کننده امور خود گرفته و به بندگی او بپردازد. و یا کفر و شرک جسمیت و حدّ و شریک قائل شدن برای خداوند متعال است تفکر ابن تیمیه و وهابیت، نه این هر کاری شرک باشد، خصوصاً کاری که آنها مشرکین و منافقین خوش شان نیاید.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
معلوم است که نه معنای عبادت و پرستش رامی‌دانند و نه معنای شرک و پرستش غیر خدا را می‌دانند و نه به مصادیق عبادت یا شرک آشنایی دارند.
اگر صلوات بر ایشان که عین امر خدا در قرآن کریم است مصداق پرستش غیر خدا و بالتبع شرک باشد، دیگر در نماز و در غیر نماز ندارد و همه جا شرک است و بدیهی است که خداوند متعال از شرک باز می دارد، نه این که به آن امر و توصیه کند، به ویژه خطاب به مؤمنین.
إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيمً - خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى فرستند، اى كسانى كه ايمان آوردهايد بر او درود فرستيد و به فرمانش بخوبى گردن نهيد.(سوره احزاب آیه 56)
الف) -چنین نیست که هر کس بتواند نام هر چه را نپسندد و یا با اهدافش تطبیق ندارد شرک بگذارد! این فقط روش وهابی‌ها است که متأسفانه در بین برخی از اتباع مذاهب دیگر نیز شیوع یافته است. وهابیت وقتی توسط انگلیس با آل سعود پیوند خورد، به هر بهانه‌ای به مسلمان اهل تسنن در سرزمین عربستان تهمت شرک زد تا بتواند قتل عام کرده و اموال و نوامیس‌شان را به تاراج برده و با ایجاد جوّ خوف و خفقان حکومت کند. این رسم در آنها ماند و امروزه نیز به هر چه خوش‌شان نیاید مُهر شرک می‌زنند.
چنان چه شاهدیم نزد آنان بندگی و دریوزگی امریکا و انگلیس، نوکری اسرائیل، قتل عام مسلمین دربحرین، سوریه، فلسطین، لبنان، افغانستان، پاکستان، عراق و ..شرک نیست، اما دعا یا توسل یا زیارت شرکت است. شرابخواری و فساد سران و شیوخ،ترور هم دینان و هم وطنان،جگر خواری و ... شرک نیست، اما هر نوع عبادتی که به نوعی مسلمان را به پیامبر اکرم و آل صلوات الله علیهم اجمعین نزدیک کند، شرک قلمداد می‌شود!
ب) - شرک یعنی شریک گرفتن در پرستش خدا -مثل آن که کسی در عبادت و اطاعت، هوای نفس خویش یا طواغیت درونی و برونی را عاملاً و عامداً معبود و ربّ صاحب اختیار و تربیت کننده امور خود گرفته و به بندگی او بپردازد. و یا کفر و شرک جسمیت و حدّ و شریک قائل شدن برای خداوند متعال است تفکر ابن تیمیه و وهابیت، نه این هر کاری شرک باشد، خصوصاً کاری که آنها مشرکین و منافقین خوش شان نیاید.(ادامه دارد...)
۳۶۶
۲۳ اسفند ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.