کاش می شد تلفن را برداشت

کاش می شد تلفن را برداشت
با خیال راحت به تو زنگ زد
یک دل سیر با تو صحبت کرد
از دلتنگی ها
از شوق دیدارت
و از دوستت دارم هایی که در گلو گیر کرده اند گفت
بعد صدای خنده ات را شنید...
و بعد از آن
با خیالی آسوده
سر را زمین گذاشت و چشم از این جهان فروبست
کاش می شد لااقل با همین یک دلخوشی
رفت از جهانی که پر از حسرت است
دنیایی که انگار
هیچ چیزش سهم ما نمی شود