ممنونم

ممنونم.....
از آدم هایی که در زندگی من چه کوتاه نقش داشتند، چه هستند هنوز
از آن ها که لبخند شدند، از آن ها که بغض شدند
ممنونم  از تمام آدم هایی که آمدند تا من دنیا را زیباتر ببینم
و رفتند، تا به دنبال زیبایی ها بروم
از آدم هایی که حرف هایشان زخم بر دلم گذاشت،تا یاد بگیرم هرکسی ارزش هم صحبت شدن را ندارد
و آدم هایی که بی حرف، وجودشان از باید های زندگی بود
ممنونم از آدم هایی که از دردهایم مرحمی ساختند برای خودشان تا یاد بگیرم آنقدر لبخند بزنم تا خودم هم دردهایم را فراموش کنم....
من از تمام آدم های زندگی ام ممنونم....
آن ها هرطور که بودند منِ امروز را ساختند
منِ امروزی که یاد گرفته به دنبال آرزوهایش برود
دست آدم های واقعی زندگی را بگیرد و دور شود و دور شود و دور شود.....

پشت این چهره یِ سرد و قلبِ سخت قبلا آدمی زندگی می کرد که صدای خنده اش هیچ وقت بند نمی آمد ...
لالِمان کردید ، بریدید زبانِ خوشی هایمان را !