سخن چو میگویی

سخن چو می‌گویی،
آفتاب بر می‌آید،
و می‌پذیرم من
که هیچ زشت و دروغ و دغا نمی‌پاید،
و می‌سرایم، با نایی از سکوت،
که مولوی حق داشت
هماره عاشق بودن را
هماره بسراید.

#اسماعیل_خویی
دیدگاه ها (۵)

جانم فدای ِ تو آن دم که پُرسَمتکاین چیست؟مویِ بافته ؟گویی که...

بخند کودکِ همسایه...من اندوه‌های زیادی را دیدم که سر پیچِ هم...

مثل شمعی سوختم تا شعر شد اشکم ولیحاضران احسنت گفتند و برایم ...

سیبِ شیرینِ لبت باشد و آدم نخورد؟تو بهشتی و چه بیم از به گنا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط