لبش میبوسم و در میکشم می

لبش می‌بوسم و در می‌کشم می
به آب زندگانی برده‌ام پی

نه رازش می‌توانم گفت با کس
نه کس را می‌توانم دید با وی

لبش می‌بوسد و خون می‌خورد جام
رخش می‌بیند و گل می‌کند خوی

زبانت درکش ای حافظ زمانی
حدیث بی زبانان بشنو از نی

👤 حافظ