و اما اعتراف مهتاب ♡

و اما اعتراف مهتاب ♡
نداریم از این عادتا قشنگ تر رفیق
بالخره حرف از دهنت کشیدم بیرون و تامام
دلدادم بهت اصلن _مهتابم
بیاباهم برویم زندگی را برقصانیم
به ساز خنده هایمان
من خوشی را دور گردنت میبندم
تو عشق را به گونه ام بچسبان
بیا دست روزگار را بگیریم
و بزنیم به دل جاده باهم بدویم و قرارمان باشد که تا انتهای مسیر بلند بگوییم “دوستت دارم”
صدای عشق و خنده هایمان در دل پیچ وخم جاده پر شود و روزگار بیاید دم گوشمان وبگوید:حواسم پرت خنده هایتان بود ودلم غنج رفت برای بوسیدن گونه هایتان
چه دلبرانه دل داده است به خنده هایمان.
بیا دلدادگی را پهن کنیم همین گوشه ی زندگی
آتش روشن کنیم که مبادا عشق میان نگاهمان قندیل ببندد
برایت حال خوب دم می کنم
و تو برایم “ماندن” را بنواز
زندگی بی تاب عشقی است که بند نگاه ماست
بیا برویم …