تقدیم به کسی که کوچک ترین یادش، دنیای تنهایی ام را بزرگ ت
تقدیم به کسی که کوچک ترین یادش، دنیای تنهایی ام را بزرگ تر کرده است. از آن دست تقدیم هایی که نه دلش را بلرزاند و نه بلرزاند اشک را در چشمانم، که ایستاده ام بر قدم هایی که می خواهد ترکش کند. حالا خوب گوش کن. تو را بسته بودم به جان نگاهم که ترک کنی تنهایی ات را. اما نمی دانم چه کسی گفته بود بعضی ها باید با دیگران تنها تر شوند. می گذارمت با دیگران. اما ای کاش تنها تر نشوی. و من آنقدر پای حرفم می ایستم که بنشینی پای غمم. و این فرق دارد با تنهاتر شدن....
رادیو هفت
رادیو هفت
۴.۱k
۰۷ مرداد ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.