در پایان هر داستانی از این دنیا

در پایان هر داستانی از این دنیا،
آدمی چاره‌ی آدمی‌ست.
شک نکنید هر چقدر بخواهیم دور شویم،
تنها باشیم، بی‌اعتماد شویم و از آدم‌ها بگریزیم،
درنهایت در نقطه‌ای معلق در این دنیا به آغوشی پناه می‌بریم و اشک می‌ریزیم.
از آدم‌ها به آدم‌ها پناه می‌بریم.
از دستی که طردمان کرده است دور می‌شویم و دست‌هایی که به سویمان دراز شده است را می‌گیریم. به چشم‌های کسی که آزارمان داده است نگاه نمی‌کنیم و در چشم‌های منتظر دیگری غرق می‌شویم.
ما ناگزیر به لمس دست‌هاییم،
به غرق شدن در چشم ها.
به بوسیدن، به بوسیده شدن،
به وصل شدن.
فقط امیدوارم در این دنیا،
ما آدم‌ها برای هم
خیلی دیر نشده باشیم...

#مهدی_پورعبادی

●آدمیزاد فقط با آب و نان و هوا نیست
که زنده است
این را دانستم و می دانم که آدم به آدم است که زنده است؛
آدم به عشق آدم زنده است!●

#ویسگون
#عاشقانه
#عشق
#متن_زیبا
دیدگاه ها (۶)

امشب چشمانم را به باران می سپارم انگشتانم را به شعـر و در ان...

پاییزها به شکل تازه ای دوستت دارم...بـه شکل عطر نعنای وحشی ک...

تو شادمانیِ منی!میان هرچه زندگی به غم حواله می‌کند.#مریم_قهر...

براى فرزندمبرای اوکه هنوز نیامده‌و شاید هیچ‌وقت نیاید…تو هنو...

رمان j_k

𝑭𝒓𝒐𝒎 𝒎𝒚 𝒉𝒆𝒂𝒓𝒕 :: part¹⁴ "...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط