متن . . .
#متن . . .
#خدایا! به زمین نگاه می کنم، به آسمان، به پرواز گنگ و نامفهوم کبوترها...🕊
به آب،به باد،به باران...
به خورشید🌞و ماه و گیاه و به آدم ها؛👭
و هر بار عمیق تر از قبل به این باور می رسم که چه خوب است که تو حواست به همه چیز هست...
دیگر دلواپسی و افسوسی برای فردا ندارم،اگر تو خدای منی!
که اندوهی نیست...🌼
همان خدایی که به پرنده پرواز آموخت برای زیستن و به انسان قدرت تفکر و اختیار داد برای فهمیدن و تغییر دادن و نگریستن.
انسانی که بال نداشت و حالا بدون بال، مرتفع ترین آسمان ها را طی می کند.بدون خیس شدن،از دریا عبور می کند وبدون خستگی ،کوه ها و دشت ها و آبادی ها را پشت سر می گذارد.
انسانی که به واسطه شعور تا کهکشان های دور،مسیری یافته برای عبور...
خدای خوب و مهربانم تو به من قدرت اندیشه بخشیدی و من هر بار که به هر چیز فکر می کنم به این نتیجه می رسم
که چه خوب است که حواست به همه چیز هست ...🍃🌱
#متن_خاص خدایی.. 🌼
#خدایا! به زمین نگاه می کنم، به آسمان، به پرواز گنگ و نامفهوم کبوترها...🕊
به آب،به باد،به باران...
به خورشید🌞و ماه و گیاه و به آدم ها؛👭
و هر بار عمیق تر از قبل به این باور می رسم که چه خوب است که تو حواست به همه چیز هست...
دیگر دلواپسی و افسوسی برای فردا ندارم،اگر تو خدای منی!
که اندوهی نیست...🌼
همان خدایی که به پرنده پرواز آموخت برای زیستن و به انسان قدرت تفکر و اختیار داد برای فهمیدن و تغییر دادن و نگریستن.
انسانی که بال نداشت و حالا بدون بال، مرتفع ترین آسمان ها را طی می کند.بدون خیس شدن،از دریا عبور می کند وبدون خستگی ،کوه ها و دشت ها و آبادی ها را پشت سر می گذارد.
انسانی که به واسطه شعور تا کهکشان های دور،مسیری یافته برای عبور...
خدای خوب و مهربانم تو به من قدرت اندیشه بخشیدی و من هر بار که به هر چیز فکر می کنم به این نتیجه می رسم
که چه خوب است که حواست به همه چیز هست ...🍃🌱
#متن_خاص خدایی.. 🌼
۳.۰k
۱۳ مرداد ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.