قصہ ے برگ و باده

قصہ ے برگ و باده
تموم سرنوشتم
بهار و میخوام اما...
پاییزیہ سرشتم

یه جاده پیش رومہ
کہ انتها نداره
دل مسافر من
دوباره بے قراره

حرف پاییز و نزن
پیک بهاریم من و تو
ابرے از طراوتیم
باید بباریم من و تو

تو شهرے که تو باشی
مے مونه این مسافر
دلخوش میشه بہ یک سقف
پرنده ے مهاجر

وقتی کہ تو بمونے
کنار من همیشہ
دستاے بی نصیبم...
پر از ستاره میشهــ

حرف پاییز و نزن
پیک بهاریم من و تو
ابرے از طراوتیم
باید بباریم من و تو

#پاییز