نگاهی گذرا بر زندگی امام حسن عسکری ع

#نگاهی_گذرا_بر_زندگی_ #امام_حسن_عسکری_ع

از دیگر حالات تقیه در زمان امام عسکری(ع) شیوۀ سخن گفتن با اشاره و رمز در محافل شیعه امری بس شایع بوده است.👇 👇

این امر از بسیاری از ماجراهایی که نقل شده، کاملاً محسوس است.
در ماجرای زیر به این شیوه بر می‌خوریم و همچنین میزان عمق هشدار امام از مخالفت با تقیّه را در می‌یابیم.
اجازه دهیددوستان عزیز با هم به این ماجرا گوش فرا دهیم:👇 👇 👇

محمّد ابن عبد العزیز بلخی گوید:
روزی در محلی مشغول بردن گوسفندان بودم که ناگهان امام عسکری را دیدم که به قصد دار العامه از خانه اش بیرون آمده بود.
با خود گفتم: اگر فریاد بر آرم که ای مردم این حجّت خدا بر شماست، او را بشناسید، آیا مرا خواهند کشت؟

چون امام عسکری(ع) به من نزدیک شد، انگشتان سبابه اش را بر دهانش گذارد به این معنی که ساکت باش و همان شب آن حضرت را دیدم که می‌فرمود:
👈 یا پنهانکاری است یا کشته شدن پس از خدا بر خویشتن بترس.

در دوران امام عسکری علیه السلام عوامل نابودی و از هم گسیختگی در تمدّن اسلامی فزونی گرفته بود واگر دفاع امام وهواخواهانش از ارزشهای حق وعدل وجهاد آنان بر ضدّ تجمّل گرایی وستم وجهل نبود، چه بسا که این تمدّن بطور کلی از هم می‌پاشید وبه نابودی می‌گرایید.

خلفا واطرافیان فاسد آنها در ترور و سرکوب وسرقت اموال مردم واسراف در صرف آنها در محافل عیاشی وخوشگذرانی خود با خرید وجدان شاعران فرومایه غرق گشته بودند...

ترور و سرکوب آزادگان ومصلحان توسط زمامداران، قانون حکومتی ایشان بود.
به عنوان نمونه هنگامی که شام بر ضد حکومت بنی عباس در عهد متوکّل به پا خاست،
خلیفۀ مذکور سپاه قوامه را متشکل از سه هزار نیروی پیاده و هفت هزار سواره به سوی آنان روانه کرد.
این سپاه وارد شام شد و سه روز (همه کاری را) در دمشق روا شمردند.