بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت اول :
دلایل مثبت و منفی بسیاری سبب گردیده تا نه تنها تمامی مسلمانان، بلکه حتی شیعیان نیز که با محبت و مودت اهل بیت علیهم السلام رشد یافته و زندگی میکنند و دلشان همیشه متوجه بقیع،نجف،کربلا، کاظمین و مشهد مقدس است، و ذهن، فکر و نگاهشان به سمت ظهور است آن طور که باید و شاید، آنها را نشناسند.
از دلایل مثبتی که خودش حجابی برای شناخت شده است، عظمت نهضت حسینی(ع) در کربلا و عمق فاجعه در عاشورا و پیامدهای آن در طول تاریخ می باشد؛ از این رو هر گاه نامی از امام حسین، حضرت عباس، حضرت زینب، حضرت علی اکبر و ... علیهم السلام، به میان آید، ذهنها و دلها سریع متوجه کربلا و عاشورا میگردد، این در حالی است که امام حسین علیه السلام، فقط در دهه اول محرم، امام حسین (ع) نبودند و قبل از شهادت، چهار سال در جوار پیامبر اکرم، 25 سال در دوران خفقان، 5/4 سال در دوران حکومت امیرالمؤمنین، ده سال در دوران امام حسن (علیهم السلام) نیز حسین بن علی علیه السلام بودند و خودشان نیز تا قبل از کربلا و عاشورا، ده سال امام امت بودند.
در مورد حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام نیز همین طور است، تا نام مبارکشان میآید، اذهان و قلوب متوجه کربلا، علمداری، سقایت، دست های بریده و میشود و البته برخی هم مدحی از چشم و ابرو و زور بازو می گویند که البته دارای جمال و قمر بنی هاشم نیز بودند، حاجتداران نیز از او به باب الحوائج یاد میکنند.
این در حالی است که ایشان فرزند امیر المؤمنین، دست پرورده مولی الموحدین، امام علی علیه السلام بودند، 14 سال داشتند که پدر عظیم الشأن ایشان در محراب و با توطئه معاویهای و به دست خوارج ترور شده و به شهادت رسیدند و ده سال دوران امام حسن و ده سال دوران امامت برادر دیگر شان، امام حسین (علیهما السلام) را درک کردند و در هر سه دوره،ایشان ابوالفضل،باب الحوائج و علمدار امام زمان خویش بودند.
باید با تأمل و بصیرت بیاندیشیم که ابوالفضل یعنی چه و از چه زمانی و چرا ایشان را پدر فضل و دانش لقب دادند؟ آیا به خاطر همراهی با امام حسین علیه السلام در کربلا،علمداری، سقایت و شهادت بود؟!و حال آن که ایشان را از کودکی ابوالفضل می خواندند، چنان که حضرت زینب علیها السلام را از همان دوران امیرالمؤمنین علیه السلام، عقیله میخواندند.
حضرت ابوالفضل، بنده خاص خدا و دست پرورده مولی الموحدین،در علم،دانش، حکمت، اخلاق و فضیلت بودند و از همان کودکی، اسوه توحید. (ادامه دارد...)
قسمت اول :
دلایل مثبت و منفی بسیاری سبب گردیده تا نه تنها تمامی مسلمانان، بلکه حتی شیعیان نیز که با محبت و مودت اهل بیت علیهم السلام رشد یافته و زندگی میکنند و دلشان همیشه متوجه بقیع،نجف،کربلا، کاظمین و مشهد مقدس است، و ذهن، فکر و نگاهشان به سمت ظهور است آن طور که باید و شاید، آنها را نشناسند.
از دلایل مثبتی که خودش حجابی برای شناخت شده است، عظمت نهضت حسینی(ع) در کربلا و عمق فاجعه در عاشورا و پیامدهای آن در طول تاریخ می باشد؛ از این رو هر گاه نامی از امام حسین، حضرت عباس، حضرت زینب، حضرت علی اکبر و ... علیهم السلام، به میان آید، ذهنها و دلها سریع متوجه کربلا و عاشورا میگردد، این در حالی است که امام حسین علیه السلام، فقط در دهه اول محرم، امام حسین (ع) نبودند و قبل از شهادت، چهار سال در جوار پیامبر اکرم، 25 سال در دوران خفقان، 5/4 سال در دوران حکومت امیرالمؤمنین، ده سال در دوران امام حسن (علیهم السلام) نیز حسین بن علی علیه السلام بودند و خودشان نیز تا قبل از کربلا و عاشورا، ده سال امام امت بودند.
در مورد حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام نیز همین طور است، تا نام مبارکشان میآید، اذهان و قلوب متوجه کربلا، علمداری، سقایت، دست های بریده و میشود و البته برخی هم مدحی از چشم و ابرو و زور بازو می گویند که البته دارای جمال و قمر بنی هاشم نیز بودند، حاجتداران نیز از او به باب الحوائج یاد میکنند.
این در حالی است که ایشان فرزند امیر المؤمنین، دست پرورده مولی الموحدین، امام علی علیه السلام بودند، 14 سال داشتند که پدر عظیم الشأن ایشان در محراب و با توطئه معاویهای و به دست خوارج ترور شده و به شهادت رسیدند و ده سال دوران امام حسن و ده سال دوران امامت برادر دیگر شان، امام حسین (علیهما السلام) را درک کردند و در هر سه دوره،ایشان ابوالفضل،باب الحوائج و علمدار امام زمان خویش بودند.
باید با تأمل و بصیرت بیاندیشیم که ابوالفضل یعنی چه و از چه زمانی و چرا ایشان را پدر فضل و دانش لقب دادند؟ آیا به خاطر همراهی با امام حسین علیه السلام در کربلا،علمداری، سقایت و شهادت بود؟!و حال آن که ایشان را از کودکی ابوالفضل می خواندند، چنان که حضرت زینب علیها السلام را از همان دوران امیرالمؤمنین علیه السلام، عقیله میخواندند.
حضرت ابوالفضل، بنده خاص خدا و دست پرورده مولی الموحدین،در علم،دانش، حکمت، اخلاق و فضیلت بودند و از همان کودکی، اسوه توحید. (ادامه دارد...)
- ۲۷.۳k
- ۲۴ آبان ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط