گریه کردم عشق را هر شب مَلامَت می کنم

گریه کردم عشق را هر شب مَلامَت می کنم
میشوم بی اعتنا دل را شماتت می کنم
آنچه آمد بر سرم ما بینِ عشق و زندگی
بی صدا از این حصار امشب حکایت می کنم
میشود هر خاطره فریاد؛ از این روزگار
از خموشی های خود ای دل شکایت می کنم
پر ز اشکم غصه ها خطی کشید بر دفترم
در نهایت بوسه بر غم را کفایت می کنم
ای فلک امشب ببین در اشک غم غوطه ورم
گریه کردم عشق را هر شب ملامت می کنم