بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
اگر سوزی درعده‌ای ایجاد نمی‌شود،دلیل نیست که در دیگران نیز ایجاد نشده باشد یا ایجاد نشود؛نباید حال خود را به دیگران تعمیم دهند!
شایدکسی نام مادر،پدر،همسر وفرزند متوفایش یا دوردستش که به میان آید، گریه کند، اما با شنیدن نام رسول الله یا امیر المؤمنین علیهما السلام، گریه نکند - شاید فرد دور از وطنی، با شنیدن نام ایران، گریه کند، اما برای دوری یا دیدار نزدیکانش،اشکی نریزد - قهرمان ورزشی، وقتی رتبه می آورد و پرچم جمهوری اسلامی ایران را بلند می‌کند، اشک می‌ریزد، اما میلیون ها هموطنش با دیدن این صحنه، از خوشحالی می‌خندند و بنابراین، نباید این حالات را با هم قیاس نمود.
الف) - چنین نیست که همگان تا نام سید الشهداء علیه السلام به میان آید، زود گریه کنند! و چنین نیست که همگان با یاد خداوند سبحان، اشکی نریزند!
ب) - هر ذکری از سید الشهداء علیه السلام، گریه‌آور نیست؛ چنان که در سرتاسر زیارت عاشورا، یک جمله ذکر مصیبت نیامده است و تماماً اعلام مواضع زیارت کننده به ایشان می باشد. آیا اعلام -إِنِّي أَتَقَرَّبُ - من نزدیکی می جویم؛ یا-بَرِئْتُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ - من از آنان به سوی خدا و شما دوری می‌گزینم یا- إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ - من در مسالمت هستم با هر که با شما در مسالمت باشد و در جنگم با هر که با شما در جنگ باشد، گریه دارد؟!
پ) - گریه برای اهل بیت علیهم السلام، بیشتر درذکر مصیبتهای وارده به ایشان وبه خودمان می‌باشد و به خداوند سبحان، مصیبی وارد نشده و نمی شود.
ت) - حالت گریه، از شوق دیدار و درد فراق نیز ایجاد می‌شود و بسیاری از مؤمنان، چنین اشک و گریه‌ای در محضر حق تعالی دارند؛ چنان که نه تنهااهل عصمت علیهم السلام،بلکه مجاهدان راه خدا و شهادت طلبان، از شوق دیدار و درد فراق، اشک می‌ریزند؛یا برخی در نماز و برخی دیگر هنگام دعا و مناجات با ربّ العالمین، گریه می‌کنند.
خداوند متعال فرمود: از نسل آدم و بازماندگان در کشتی نوح علیهما السلام، عده‌ای را هدایت نمودیم و برگزیدیم که إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا - كه وقتی آيات خداوند رحمان بر آنان خوانده میشد، به خاك میافتادند و سجده میكردند، در حالی كه گريان بودند. (سوره مریم بخشی از آیه 58)(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
اگر سوزی درعده‌ای ایجاد نمی‌شود،دلیل نیست که در دیگران نیز ایجاد نشده باشد یا ایجاد نشود؛نباید حال خود را به دیگران تعمیم دهند!
شایدکسی نام مادر،پدر،همسر وفرزند متوفایش یا دوردستش که به میان آید، گریه کند، اما با شنیدن نام رسول الله یا امیر المؤمنین علیهما السلام، گریه نکند - شاید فرد دور از وطنی، با شنیدن نام ایران، گریه کند، اما برای دوری یا دیدار نزدیکانش،اشکی نریزد - قهرمان ورزشی، وقتی رتبه می آورد و پرچم جمهوری اسلامی ایران را بلند می‌کند، اشک می‌ریزد، اما میلیون ها هموطنش با دیدن این صحنه، از خوشحالی می‌خندند و بنابراین، نباید این حالات را با هم قیاس نمود.
الف) - چنین نیست که همگان تا نام سید الشهداء علیه السلام به میان آید، زود گریه کنند! و چنین نیست که همگان با یاد خداوند سبحان، اشکی نریزند!
ب) - هر ذکری از سید الشهداء علیه السلام، گریه‌آور نیست؛ چنان که در سرتاسر زیارت عاشورا، یک جمله ذکر مصیبت نیامده است و تماماً اعلام مواضع زیارت کننده به ایشان می باشد. آیا اعلام -إِنِّي أَتَقَرَّبُ - من نزدیکی می جویم؛ یا-بَرِئْتُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ - من از آنان به سوی خدا و شما دوری می‌گزینم یا- إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ - من در مسالمت هستم با هر که با شما در مسالمت باشد و در جنگم با هر که با شما در جنگ باشد، گریه دارد؟!
پ) - گریه برای اهل بیت علیهم السلام، بیشتر درذکر مصیبتهای وارده به ایشان وبه خودمان می‌باشد و به خداوند سبحان، مصیبی وارد نشده و نمی شود.
ت) - حالت گریه، از شوق دیدار و درد فراق نیز ایجاد می‌شود و بسیاری از مؤمنان، چنین اشک و گریه‌ای در محضر حق تعالی دارند؛ چنان که نه تنهااهل عصمت علیهم السلام،بلکه مجاهدان راه خدا و شهادت طلبان، از شوق دیدار و درد فراق، اشک می‌ریزند؛یا برخی در نماز و برخی دیگر هنگام دعا و مناجات با ربّ العالمین، گریه می‌کنند.
خداوند متعال فرمود: از نسل آدم و بازماندگان در کشتی نوح علیهما السلام، عده‌ای را هدایت نمودیم و برگزیدیم که إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا - كه وقتی آيات خداوند رحمان بر آنان خوانده میشد، به خاك میافتادند و سجده میكردند، در حالی كه گريان بودند. (سوره مریم بخشی از آیه 58)(ادامه دارد...)
۱۸۴
۲۱ آذر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.