بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ -به زودی نشانه های خود را در افقهاو در درون جانشان به آنها نشان میدهيم تا آشكار گردد كه او حق است، آيا كافی نيست كه او بر همه چيز شاهد و گواه است.(سوره فصلت آیه 53)
5- مؤمنان واقعی، گاه در برابر عظمت الهی، دچار خشّیت میشوند و چه بسا از شدت این خشیّت گریه کنند - گاه از نظر به وجه الله به بهجت میافتند و چه بسا از شدت این حالِ سرور گریه کنند.
6- مؤمنان واقعی، گاه از خوف دوری از رحمت ومغفرت واسعۀ الهی، و جدایی از اولیای الهی،قرار گرفتن در جمع مخالفان و مجرمان، به حال خود گریه میکنند - دعای کمیل، و گاه از وحشت مرگ، قبر، برزخ و قیامتِ خود گریه میکنند.
چنان که حضرت امام سجاد علیه السلام، در دعای ابوحمزه ثمالی، گریه کنان به خداوند سبحان عرض میکنند: فَما لِى لَاأَبْكِى؟! أَبْكِى لِخُرُوجِ نَفْسِى، أَبْكِى لِظُلْمَةِ قَبْرِى، أَبْكِى لِضِيقِ لَحْدِى، أَبْكِى لِسُؤالِ مُنْكَرٍ وَنَكِيرٍ إِيَّاىَ؛ أَبْكِى لِخُرُوجِى مِنْ قَبْرِى عُرْياناً ذَلِيلاً حامِلاً ثِقْلِى عَلَىٰ ظَهْرِى أَنْظُرُ مَرَّةً عَنْ يَمِينِى وَأُخْرىٰ عَنْ شِمالِى إِذِ الْخَلائِقُ فِى شَأْنٍ غَيْرِ شَأْنِى ...پس مرا چه شده که گریه نکنم، گریه میکنم برای بیرون رفتن جان از بدنم، گریه میکنم برای تاریکی قبرم، گریه میکنم برای تنگی لحدم، گریه میکنم برای پرسش دو فرشته قبر منکر و نکیر از من؛ گریه میکنم برای درآمدنم از قبر عریان و خوار، درحالیکه بار سنگینی را بر دوش میکشم، یک بار از طرف راست و بار دیگر از جانب چپم نگاه می کنم، به خاطر اینکه مردمان در کاری جز کار مناند!
و خلاصه آن که حال نشاط و خوشحالی و خنده، یا حال غم و اندوه و گریۀ انسان برای انسان را، -چه گریۀ فرد برای خودش باشد یا دیگران، یا حتی اهل عصمت علیهم السلام-، نمیشود و نباید با حال سرور یا گریۀ از خوشحالی یا نگرانی، از خوف یا رجا، از شوق یا خشوع در برابر عظمت الهی، مقایسه نمود.
مشارکت و همافزایی - لطفاً این پرسش و پاسخ را در راستای جهاد تبیین، برای دوستان به اشتراک بگذارید؛ متشکر.(پایان)
پاسخ قسمت سوم :
سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ -به زودی نشانه های خود را در افقهاو در درون جانشان به آنها نشان میدهيم تا آشكار گردد كه او حق است، آيا كافی نيست كه او بر همه چيز شاهد و گواه است.(سوره فصلت آیه 53)
5- مؤمنان واقعی، گاه در برابر عظمت الهی، دچار خشّیت میشوند و چه بسا از شدت این خشیّت گریه کنند - گاه از نظر به وجه الله به بهجت میافتند و چه بسا از شدت این حالِ سرور گریه کنند.
6- مؤمنان واقعی، گاه از خوف دوری از رحمت ومغفرت واسعۀ الهی، و جدایی از اولیای الهی،قرار گرفتن در جمع مخالفان و مجرمان، به حال خود گریه میکنند - دعای کمیل، و گاه از وحشت مرگ، قبر، برزخ و قیامتِ خود گریه میکنند.
چنان که حضرت امام سجاد علیه السلام، در دعای ابوحمزه ثمالی، گریه کنان به خداوند سبحان عرض میکنند: فَما لِى لَاأَبْكِى؟! أَبْكِى لِخُرُوجِ نَفْسِى، أَبْكِى لِظُلْمَةِ قَبْرِى، أَبْكِى لِضِيقِ لَحْدِى، أَبْكِى لِسُؤالِ مُنْكَرٍ وَنَكِيرٍ إِيَّاىَ؛ أَبْكِى لِخُرُوجِى مِنْ قَبْرِى عُرْياناً ذَلِيلاً حامِلاً ثِقْلِى عَلَىٰ ظَهْرِى أَنْظُرُ مَرَّةً عَنْ يَمِينِى وَأُخْرىٰ عَنْ شِمالِى إِذِ الْخَلائِقُ فِى شَأْنٍ غَيْرِ شَأْنِى ...پس مرا چه شده که گریه نکنم، گریه میکنم برای بیرون رفتن جان از بدنم، گریه میکنم برای تاریکی قبرم، گریه میکنم برای تنگی لحدم، گریه میکنم برای پرسش دو فرشته قبر منکر و نکیر از من؛ گریه میکنم برای درآمدنم از قبر عریان و خوار، درحالیکه بار سنگینی را بر دوش میکشم، یک بار از طرف راست و بار دیگر از جانب چپم نگاه می کنم، به خاطر اینکه مردمان در کاری جز کار مناند!
و خلاصه آن که حال نشاط و خوشحالی و خنده، یا حال غم و اندوه و گریۀ انسان برای انسان را، -چه گریۀ فرد برای خودش باشد یا دیگران، یا حتی اهل عصمت علیهم السلام-، نمیشود و نباید با حال سرور یا گریۀ از خوشحالی یا نگرانی، از خوف یا رجا، از شوق یا خشوع در برابر عظمت الهی، مقایسه نمود.
مشارکت و همافزایی - لطفاً این پرسش و پاسخ را در راستای جهاد تبیین، برای دوستان به اشتراک بگذارید؛ متشکر.(پایان)
۲۰۵
۲۱ آذر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.