جهان جای غریبی ست

جهان جای غریبی‌ست
وقتی که حتی دو قلب
حال هم را نمی‌فهمند
وقتی که می‌بینم
انسان ها چقدر از هم دورند
و هرکس سعی بر آن دارد
تا ذهن خود را بر دیگری تحمیل کند.
افسوس، که تنها همراه زندگی
افسوس بود.
به کجا باید گریخت
از مردمانی که هر کدام
خود را بهترین و بالاترین می دانند؟
من اما فهمیده ام،
سکوت، تنها جوابِ آرواره های
همیشه در حرکت است.