من میتونستم همیشه دوستت داشته باشم

من میتونستم همیشه دوستت داشته باشم
حتی وقتی خودتم خودتو دوست نداری!
اون لحظه هایی که هیچکس آرومت نمیکرد ، منِ ناآرومِ پرآشوب میتونستم دنیارو برات زیر و رو کنم تا آروم شی.
من انقدر دیوونه بودم که وقتی دستامو میگرفتی میتونستم پرواز کنم .
انقدر عاشق خنده هات بودم که برای یه لحظه دیدن چال رو گونت جون میدادم .
من انقدر عاشق بودم که یادم رفته بود، دیوونگی خوبه ، امّا جایی که روبروت یه آدم منطقی نَنشسته باشه !
از وقتی ندارمت اون دیوونه رو تو خودم کشتم ، حالا میتونم ساعت ها بشینم روبروت و از منطق باهم فلسفه ببافیم و حواسمم نره پیِ رنگ چشمات ، پیِ چال گونت ، پیِ حالت موهات ...