من باختم به خود

مــــــــــن باختــــــــــم به خود...
باخــــــــــتم به آدم های فرشــــــــــتہ نما...
باخــــــــــتم به شاهــــــــــزاده های شهر قلبــــــــــهای سنگی...
و حال...
در گوشــــــــــہ اتاقم... تنها... حماقــــــــــت هایم را میشــــــــــمارم!!!
و آرام این جملــــــــــہ زاده میشــــــــــود:
سنــــــــــگ باش تا سنــــــــــگ سار نــــــــــشوی...!