هرچه می خواهی بکن اما مرا دیوانه نه

هرچه می خواهی بکن امّا مرا دیوانه نه!
هرچه می خواهی بزن... موی سرت را شانه نه!

رفت و آمد های دستت پشتِ گوشَت دیدنی ست
دست را آنجا ببر امّا به زیر چانه نه!

رقص بر روی دو پایت رو به روی آینه
آن قَدَر زیباست که چرخیدن پروانه نه!

خنده هایت زخم هایم را مداوا می کند
از تهِ دل خنده کن، زیر لب و دزدانه نه!

وقتی از من دلخوری با دیگران حرفی نزن
اخم با من آری امّا خنده با بیگانه نه!

دوستت دارم ولی حتی نمی دانم چرا
دوستم داری ولی آنقدر مشتاقانه نه

شانه هایم را پناهت می کنم تا روز مرگ
هر کجای خانه می خواهی برو... از خانه نه!…

محمد قلی نسب