کادیا -
کادیا-
عشق آلودهترین وسوسهی زمین است
که انسان را به هستی امیدوار و
نزدیک میسازد،
شاید عشق ریشه در نفرت انسان از خویش دارد.
من سالیان سال است
که با چهرهای سوخته از آتش بادهایی جهنمی
در تاریکترین دالانهای درونم به دنبال روزنهای میگردم
تا شاید دگربار از ریزترین شکافها شاهد بارش رحمت عشقت باشم.
کادیا-
من آلودهترین وسوسهی زمینام...
قطعه ۸۲ از رمان آدمها_فصلها_چشمهایی شنی #محمدامین_مرشدزاده
عشق آلودهترین وسوسهی زمین است
که انسان را به هستی امیدوار و
نزدیک میسازد،
شاید عشق ریشه در نفرت انسان از خویش دارد.
من سالیان سال است
که با چهرهای سوخته از آتش بادهایی جهنمی
در تاریکترین دالانهای درونم به دنبال روزنهای میگردم
تا شاید دگربار از ریزترین شکافها شاهد بارش رحمت عشقت باشم.
کادیا-
من آلودهترین وسوسهی زمینام...
قطعه ۸۲ از رمان آدمها_فصلها_چشمهایی شنی #محمدامین_مرشدزاده
۹.۴k
۰۵ فروردین ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.