کادیا

‌کادیا‌-
عشق آلوده‌ترین وسوسه‌ی زمین است
که انسان را به هستی امیدوار و
نزدیک می‌سازد،
شاید عشق ریشه در نفرت انسان از خویش دارد.
من سالیان سال است
که با چهره‌ای سوخته از آتش بادهایی جهنمی
در تاریک‌ترین دالان‌های درونم به دنبال روزنه‌ای می‌گردم
تا شاید دگربار از ریزترین شکاف‌ها شاهد بارش رحمت عشقت باشم.
کادیا‌-
من آلوده‌ترین وسوسه‌ی زمین‌ام...


قطعه ۸۲ از رمان آدم‌ها_فصل‌ها_چشم‌هایی شنی #محمدامین_مرشدزاده
دیدگاه ها (۳)

زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینمبر این تکرار در تکرار پای...

برای داشتنتشب را روزو خورشید را ماه نامیدم_تا تو باشیمن_بود ...

عشق، شوری در نهاد ما نهادجان ما در بوتهٔ سودا نهادگفتگویی در...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط