با دوست داشتنم کنار بیا

بـــا دوســـت داشـــتـــنـــم کنـــار بـــیا
بـــگـــذار عـــاشـــقـــت بـــمـــانـــم..... و بـــا عـــشـــق ..... دنـــیا را زیبـــاتـــر بـــبـــینـــم..... هـــر چـــنـــد که مـــی دانـــم در انـــتـــهـــایِ خـــیابـــانِ یک طـــرفـــه ی عـــاشـــقـــی...... مـــیان کوچـــه هـــای بـــن بـــســـتِ بـــلـــا تـــکلـــیفـــی
ســـرگـــردان خـــواهـــم شـــد..... امـــا..... تـــو بـــا دوســـت داشـــتـــنـــم کنـــار بـــیا.....
بـــگـــذار خـــیالـــت را زنـــدگـــی کنـــم ….... خیلی مواظبم باش!...... وقتی می بینی جانم بہ جانت بستہ است
وقتی می بینی لحظہ هایم را بہ عشقِ دیدنت زندگی می ڪنم...... وقتی می بینی بیشتر از "تمامِ زمیڹ و زماڹ" دوستت دارم
وقتی عزیز کردهٌ "عزیزتر از جانم" هستی.‌. هوایم را نداشتہ باشی بی هوایت خفہ می شوم ودیگر.......... عاشقی مثڸِ مڹ پیدا نمی ڪنی.....❤ تپش قلب من از شر شر باران خیس است
کوچه کوچه... همه جا شهر و بیابان خیس است!

وسط دلخوشی نازک و نارنجی فصل،
ناگهان جان زمین مثل زمستان خیس است... یک نفر گوشه این شهر پر از بی تابیست....
ژاکت کهنه ی این زن پشیمان خیس است... نیستی باز و دل از خاطره ها سرشار است...
باز باران شده و خاطره هامان خیس است... کوچه ها بی تو مرا گم شده میپندارند...
آسمان اشک به چشم است و خیابان خیس است... نیستی پیش من اما به خیالم هستی...
و دو تا چشم، در آغوش تو پنهان، خیس است...