تراسِ دنج رو به شهر یه میزو دو تا صندلی

تراسِ دنج رو به شهر یه میزو دو تا صندلی
با یه استکان چایی داغ خیرم به تو نیستی ولی
لحظه به لحظه حال من میله به میله قفسه
تنها واسه دیوونگیم یه روز نبودنت بسه
چند شب باید با دلهره هی به سکوت مشکوک بشم
نا کوکه حالم کی میای تاکه با خندت کوک بشم
چند عصر دلتنگی باید هی چای بریزم سرد بشه
قطره به قطره اشک من تکرار زود برگرد بشه
تنها تو رو می خوام که حالِ منو موهام به هم ریخته تر از این نشه
دلتنگم یک دنیا بیا تا که بین ما فاصله دیوار چین نشه