از وقتی که دستم را گرفتی مرا به کلاس اول

از وقتی که دستم را گرفتی مرا به کلاس اول
بردی تا همین حالا که بیشتر در قلبم هستی و کمتر میبینمت.... مادری کردی
.......
خوبی را تو یادم دادی از همان زمان کودکی که برای کارهای بدم لب میگزیدی
تا همین حالا
که فقط سر حرف را باز میکنی و به حرفی نمیرسی مرا مراعات میکنی

کمتر میبینمت ولی بیشتر دلتنگت هستم
اما هروقت وقتی بشود همین تماشایت ارامم میکند همین تماشای ارام و کم حرفت
دیدگاه ها (۰)

گفتم پشت و پناه هر آدمی میزان تنهایی اش است گف: تنهایی هایش ...

غمگینم و نِمیدانم این غم؛ غمِ من است یا غمِ تو آخر شنی...

دوپارتی(قرار بود تکپارتی باشه ولی چون حجمش زیاده نمیشه)

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط