همیشه برای “ماندن ” دلیل هست …

همیشه برای “ماندن ” دلیل هست …

و برای “رفتن” بهانه.

همیشه برای “خواستن” نیاز هست …

و برای “رد کردن”، مصلحت.

همیشه برای “داشتن” فضا هست …

و برای “نداشتن” تقصیر...

این که سوار بر کدام کوپه این قطار شوی،

به پای ماندن و دست خواستن و عشق داشتنت،

بر می گردد!!

اگر داری که بسم الله …

اگر نه، جهان پر است از “بهانه” و “مصلحت” و

“تقصیر” بی صاحب !