تا نفس ناگزیر ، با من است، بی تو ماندن را دم نمی زنم !پا به پای زمان پیر می شوم ؛شاید فردا پروانه هایی که از پیله ی من بیرون بیایند ،از احساس ابریشمی ام با توداستان ها ببافند...