مرا به خلسه می برد حضور ناگهانی ات

.
.
.
.
مرا به خلسه می برد حضور ناگهانی ات
.
.

سلام و حال پرسی و شروع خوش زبانی ات
.
.

فقط نه کوچه باغ ما ،فقط نه این که این محل
.
.

احاطه کرده شهر را شعاع مهربانی ات
.
.

دوباره عهد می کنی که نشکنی دل مرا
.
.

چه وعده ها که می دهی به رغم ناتوانی ات
.
.

جواب کن به جز مرا ، صدا بزن شبی مرا
.
.

و جای تازه باز کن میان زندگانیت
.
.

بیا فقط خبر بده مرا قبول کرده ای
.
.

سپس سر مرا ببر به جای مژدگانی ات ..
.
.