به قلبت ذرّه ای نیرنگ پنهانی نمی بینم

به قلبت ذرّه ای نیرنگ پنهانی نمی بینم
به چشمت قصد اینکه دل برنجانی نمی بینم
نشان از بی وفایی و دورنگی و جفا در آن
نگاه پاک زیباروی آبانی نمی بینم
رقیب افتاده در لکنت که دیده حسن و خویت را
به شعرش قدرتی بهر رجزخوانی نمی بینم
اگر ترکم کنی بی کس ترین تبعیدی شهرم
که در این نیمه جان مهری به جانانی نمی بینم
کنارت هیچم و چون دیگران حتّی دل خود را
به کوی عشق تو لایق به دربانی نمی بینم