من

من

پری کوچک غمگینی را می‌شناسم
که در اقیانوسی مسکن دارد
و دلش را در یک نی‌لبک چوبین
می‌نوازد آرام ، آرام

پری کوچک غمگینی
که شب از یک بوسه می‌میرد
و سحرگاه از یک بوسه به دنیا خواهد آمد.
.
.

فروغ_فرخزاد
دیدگاه ها (۲)

- آدمی که می‌داند باید برودتنهاتر از آدمی است که راه را گم ک...

باز آمدم از چشمهٔ خواب کوزهٔ تر در دستم مرغانی می‌خوانند نیل...

این دختر به ظاهر خوشحالی که میبینی هر روز میره جلو آینه و به...

چشم‌هایتزیبا و غمگین‌اندچشم‌هایت پیاده‌رویِ باران‌خورده‌یِ و...

سمیرا عکاشه

دستم خواب رفته بود، دست راستم که گذاشته بودم زیر سرت و خوابت...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط