[ مــتــنــ دلــی✨ ]
[ #مــتــنــ_دلــی✨ ]
مــن دلــتــنــگ روزهایــیــام ڪــه ڪــودڪــان چــنــد ســالــهاے بــودیــم و بــراے همــ، وقــت داشــتــیــمــ. روزهایــے ڪــه از ڪــم و ڪــاســت زنــدگــے غــافــل بــودیــم و بــا دو وعــده شــیــطــنــت و چــنــدتــڪــه آبــنــبــات رنــگــیــ، حــالــمــان تــعــدیــل مــیــشــد و غــمــهامــان از لــبــخــنــدهامــان تــفــڪــیــڪــ.
دلــتــنــگ روزهایــیــام ڪــه از حــال هم خــبــر داشــتــیــم و جــویــاے احــوال هم شــدن ایــنــهمــه مــقــدمــه لــازم نــداشــتــ.
حــالــا بــراے ســراغ هم را گــرفــتــن هم وقــت نــداریــمــ، ڪــه وقــت داریــم و مــیــتــرســیــمــ، از واڪــنــشــها و بــرداشــتــها و بــرخــوردها مــیــتــرســیــمــ. مــیــتــرســیــم آدمــِ روبــرومــان بــه انــدازهے هزارســال نــورے عــوض شــدهبــاشــد، ڪــه رفــیــق دیــروزمــانــ، بــیــگــانــهے امــروز بــاشــد و عــزیــزِ دیــروزمــانــ، غــریــبــهے فــردا...
ڪــه حــالــا هرڪــدامــمــان گــوشــهاے از ایــن جــهانــ، تــنــهایــیــمــان را بــغــل گــرفــتــه و تــظــاهر مــیــڪــنــیــم خــوبــیــمــ.
مــن دلــتــنــگ روزهایــیــام ڪــه هیــچ آدمــے بــراے پــرســیــدن حــال هیــچ آدمــے دنــبــال ڪــلــمــات مــنــاســب نــمــیــگــشــتــ، ڪــه همــیــن "ســلــام حــال شــمــا" ڪــفــایــت مــیــڪــرد،
بــراے روزهایــے ڪــه هیــچــڪــس هیــچ بــرداشــت بــدے از رفــتــار و حــرفــهاے هیــچــڪــس نــداشــتــ...
مــن دلــتــنــگ روزهایــیــام ڪــه بــدون تــڪــلــفــ، از هر فــاصــلــهاے ڪــنــار هم بــودیــم و از هم خــبــر داشــتــیــمــ...
روزهایــے ڪــه هنــوز مــعــاشــرت بــا آدمــها ایــنــهمــه ســخــت نــشــدهبــود.
مــن دلــتــنــگ روزهایــیــام ڪــه ڪــودڪــان چــنــد ســالــهاے بــودیــم و بــراے همــ، وقــت داشــتــیــمــ. روزهایــے ڪــه از ڪــم و ڪــاســت زنــدگــے غــافــل بــودیــم و بــا دو وعــده شــیــطــنــت و چــنــدتــڪــه آبــنــبــات رنــگــیــ، حــالــمــان تــعــدیــل مــیــشــد و غــمــهامــان از لــبــخــنــدهامــان تــفــڪــیــڪــ.
دلــتــنــگ روزهایــیــام ڪــه از حــال هم خــبــر داشــتــیــم و جــویــاے احــوال هم شــدن ایــنــهمــه مــقــدمــه لــازم نــداشــتــ.
حــالــا بــراے ســراغ هم را گــرفــتــن هم وقــت نــداریــمــ، ڪــه وقــت داریــم و مــیــتــرســیــمــ، از واڪــنــشــها و بــرداشــتــها و بــرخــوردها مــیــتــرســیــمــ. مــیــتــرســیــم آدمــِ روبــرومــان بــه انــدازهے هزارســال نــورے عــوض شــدهبــاشــد، ڪــه رفــیــق دیــروزمــانــ، بــیــگــانــهے امــروز بــاشــد و عــزیــزِ دیــروزمــانــ، غــریــبــهے فــردا...
ڪــه حــالــا هرڪــدامــمــان گــوشــهاے از ایــن جــهانــ، تــنــهایــیــمــان را بــغــل گــرفــتــه و تــظــاهر مــیــڪــنــیــم خــوبــیــمــ.
مــن دلــتــنــگ روزهایــیــام ڪــه هیــچ آدمــے بــراے پــرســیــدن حــال هیــچ آدمــے دنــبــال ڪــلــمــات مــنــاســب نــمــیــگــشــتــ، ڪــه همــیــن "ســلــام حــال شــمــا" ڪــفــایــت مــیــڪــرد،
بــراے روزهایــے ڪــه هیــچــڪــس هیــچ بــرداشــت بــدے از رفــتــار و حــرفــهاے هیــچــڪــس نــداشــتــ...
مــن دلــتــنــگ روزهایــیــام ڪــه بــدون تــڪــلــفــ، از هر فــاصــلــهاے ڪــنــار هم بــودیــم و از هم خــبــر داشــتــیــمــ...
روزهایــے ڪــه هنــوز مــعــاشــرت بــا آدمــها ایــنــهمــه ســخــت نــشــدهبــود.
۴.۹k
۰۹ اردیبهشت ۱۴۰۰