p

p.2
به گوشیش نگاهی کرد...
به کامنت های هیتی که به خاطر امروز خورده بود...
حرف های دروغی که براش ساختند...
هیچکس غیر از ا.ت و صاحب کامنت نمیدونست...

ا.ت پاهایش را بغل کرد و شروع کرد به گریه کردن
با گریه هایش آرایش به هم ریخته شد
و اینکه هیچ کاری نمی‌تواند بکند دیوانه‌اش کرده بود...
نگاهی دوباره به گوشی کرد
پیامی ناشناس..

..: ا.ت حالت خوبه؟ به خاطر من بود؟
میشه حرف بزنیم؟

چشمان ا.ت کمی بازتر شد و کمی شکه زده شد دستانش روی تایپ معلق ماندند...
و شروع کرد به نوشتن..

ا.ت: میشه برگردیم؟... دوست دارم..

پیامش را پاک کرد و دوباره نوشت..

ا.ت: جونگکوک؟ خودتی؟

سریع پیامکی ارسال شد..

جونگکوک: درسته خودمم ا.ت واقعا معذرت می‌خوام نمی‌خواستم اینجوری بشه فقط..

ا.ت: فقط چی؟

جونگکوک کمی مکث کرد و دوباره تایپ کرد..

جونگکوک: فقط دلم.. زیادی برات تنگ شده

ا.ت: واقعا؟

جونگکوک که احساس کرد الان وقتشه شروع کرد به نوشتن تند تند تایپ کردن که احساساتش را توصیف کند ولی..
ولی با یک پیام ا.ت دستش روی صفحهتایپ معلق مانده و دیگر چیزی ننوشت

ا.ت: می‌دونی که نمیتونم حتی ببینمت مگه نه؟
_________________________
شرایط:۱۵ لایک و ۱۵ کامنت
میدونین که من از همتون لجباز ترم شرایطا نرسه نمیذارم