دلتنگی های آدمی را

دلتنگی‌ های آدمی را
باد ترانه ‌ای می‌خواند،
رویاهایش را 
آسمان پرستاره نادیده می ‌گیرد،
و هر دانه برفی
به اشکی نریخته می ‌ماند.

سکوت، 
سرشار از سخنان ناگفته است؛
از حرکات ناکرده،
اعتراف به #عشق‌ های نهان
و شگفتی‌ های بر زبان نیامده.

در این سکوت،
حقیقت ما نهفته است.
حقیقت تو
و من.