گاهی چو آب هستم و گاهی چو آتشم

گاهی چو آب هستم و گاهی چو آتشم؛
از این دوگانگی‌ست که بسی درد می‌کشم
سویَم مَیا و روحِ پریشانِ من مخوان !
اوراق کهنه‌ای ز کتابِ مشوشم 🍃✨️

───• · · ·᯽ · · · •───
دیدگاه ها (۰)

گویی مقّدر شده بود که این‌گونه زندگی کنیم؛ در میانِ همه‌چیز ...

در این دنیای بزرگ،جایی هم آخر برایِ تو هست؛راهی هم آخر برایِ...

هیچ‌کس از درونِ خودشجایی دورتر نمی‌رود؛در سکوت زندگی می‌کنیم...

خوب می‌دانماز این زندگی چه می‌خواهمامیدِ بسیار ، مقدار زیادی...

دوستت دارمانقدر زیاد که گاهی وقت هاکه دوریچشمانم بی اختیار ش...

دلم بدون تو هی بهانه می‌گیردسراغ یک غزل عاشقانه می‌گیردهمان ...

کتاب (شعر و دکلمه)

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط