Blue light, black shadow

Part 7
هیونجین دستش رو پشت سر فیلیکس برد و اون رو به خودش نزدیک کرد و لب هاشون روی هم قرار گرفت...
فیلیکس چند دقیقه نمیدونست باید چیکار کنه، ولی با درک موقعیت با سرعت خودش رو از هیونجین دور کرد و از روی تخت بلند شد...
+:چ-چی کار میکنی!...
یکی در اتاق رو زد
-:بیا تو
~:قربان، دوست صمیمیتون، بنگ چان، اومدن ببیننتون
-:بگو یکم صبر کنه
~:بله آقا
-:مرخصی...
خدمتکار در اتاق رو بست و از اتاق خارج شد... هیونجین رو به فیلیکس گفت...
-:سریع تر برو، فردا دوباره از صبح بیا و کارت رو شروع کن...
فیلیکس میخواست یه جا کار کنه، نه اینکه بازیچه ینفر بشه و هر شب... ای بابا، ای بابا... پس با قاطعیت جواب داد...
+:نه
-:چی؟
+:شرمنده آقای هوانگ، اما من اومدم به این امارت که خدمت کار شما باشم و صرفا کار کنم، نه هر کاری مثل کثافت کاری!
-:تو الان، چی زر زر کردی؟
+:ناشنوا نیستید، گفتم می‌خوام استعفاء بدم...
داشت از اتاق خارج میشد که با فریاد هیونجین از جا پرید و سر جایش خشک زد...
-:وایسا ببینم، جوجه کوچولو!...
فیلیکس که از اسم جدیدش اصلا خوشش نیومده بود برگشت تا یه حرفی بزنه ولی داد هیونجین دوباره مانع شد...
-:تو فکر کردی با کی داری حرف میزنی؟ من برام قوانین و مقررات مهم نیست، مهم اینه خودم می‌خوام چجوری بهم خدمت کنی، تو اومدی و خواستی خدمتکار شخصی من بشی، منم قبولت کردم، و حالا تا زمانیکه یکیمون بمیره باید پیشم باشی...
فیلیکس ترسیده بود، نه، ناراحت بود، نه، نمیدونست چه حسی داره، چه اتفاقی افتاده؟، اون اونجا زندانی شده بود؟