گویند:مردی در حرم امامزاده ای اختیار ادرارش را از کف داد

گویند:مردی در حرم امامزاده ای اختیار ادرارش را از کف داد و در صحن امامزاده ادرار کرد. مردم خشمگین شدند به سمت او هجوم برده و خواستند که او را بکشند. مرد که هوش و فراستی داشت، فریاد زد که : ایهاالناس ! من قادر به ادرار کردن نبودم و امام مرا شفا داد!!به یک باره مردم ادرار او را به عنوان تبرک!! به سروصورت خودمالیدند....مردمان مااین گونه اند و بس... " شادروان دهخدا "