روزه ی من نشنیدن صدای توست

روزه ی من، نشنیدن صدای توست...
زنگ بزن...
ازان بگو...
از آن حرفهایی که قلبم را به طپش وا میدارد و جانی تازه می بخشدم...
نخوردن و نیاشامیدن که کاری ندارد...
زنگ بزن تا با صدایت افطار کنم...
تشنگی صدایت، وجودم را خشک کرده...
زنگ بزن...
ازآن بگو...

"خودم"
95/3/21