شرمنده ام

شرمنده ام !

گفته بودم
دست بر دیوار دور آن ور دریا می زنم
و تا هزاره ی شمردن چشم می گذارم

گفته بودم
غبار قدیمی تقویم را
ازشیشه های شعر وخاطره پاک نمی کنم

گفته بودم
صدای سرد سکوت این سالها را
با سرود و سماع ستاره بر هم نمی زنم

اما دوباره دل دل این دل درمانده
تو را میهمان سایه گاه ساکت کتاب و کاغذ کرد
هی ...
همیشه همسفر حدود تنهایی!
بگذار که دفتر دریا هم
گزینه یی از گریه های گاه به گاه من باشد...

#یغما_گلرویی