با چه زندگی کسالت باری خو گرفته ایم، به چرخیدنهای بی سر و
با چه زندگی کسالت باری خو گرفته ایم، به چرخیدنهای بی سر و ته، به دور دورای تکراری و #سیگار و #موزیک تو ماشین، به ترافیک و سر و صداهای آزاردهنده، به چای کنار دکه و قهوه های آبزیپوی تو #کافه، به کل انداختن تو شاخ بودن خاص بودن. به شماره دادن و شماره گرفتنهای دل بهم زن تو خیابون، به دلخوشیهای چیپ و سطح پایین، به خوشگذرونیهایی که خوشی نیست و ادای خوش بودن را درآوردنه، به چهره ها و حرفای دروغینمون...
و چقدر ما عقب مانده و درمانده ایم.
تا چه اندازه از سطح یک زندگی استاندارد فاصله داریم و چقدر پر مدعا و الکی خوشیم و چقدر بیخیال و ابله و چقدر ظلم پذیر و کودن.
#ملیچک
و چقدر ما عقب مانده و درمانده ایم.
تا چه اندازه از سطح یک زندگی استاندارد فاصله داریم و چقدر پر مدعا و الکی خوشیم و چقدر بیخیال و ابله و چقدر ظلم پذیر و کودن.
#ملیچک
۶۱۸
۰۳ آبان ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.