پنجشنبه ای که فردایش اردیبهشت میرسد را باید گذاشت روی سر... حلوا حلوایش کرد... قربان قد و بالایش رفت... و آهسته در گوشش گفت پنجشنبه جان، چشم و دلت روشن عجب بهار نارنجی زاده ای...