توقع خوب بودن در تمام لحظه ها را از کسی نداشته باش

توقع خوب بودن در تمام لحظه ها را از کسی نداشته باش...
توقع آرام بودن و خوش رفتار بودن...
حق اشتباه را به تمام آدم‌ها بده. حق بدرفتاری، تندی و عصبانیت!
حق اشتباهات کوچک، بزرگ و حتی جبران ناپذیر!
واقعیت اینگونه‌است که رفتار آدم‌ها به مرور اتفاقاتی که برایشان می‌افتد تغییر میکند. به مرور دردها و سختی‌ها و رنج‌های کوچک و بزرگی که زندگی به آنها تحمیل میکند. مثلا تو نمیدانی دیروز برای من چگونه بود؟ پریروز! هفته پیش اصلا...
حس آدم‌ها، روی پیشانیشان حک نشده. حد تحملشان هم! شاید اتفاقی فرای تحمل، برای من بیفتد و تو حتی نفهمی فرای تحمل یعنی چه..؟!
آدم‌ها به همان اندازه که حق دارند دوست داشته باشند، به همان اندازه هم اجازه دارند متنفر باشند.
کاش در لحظه‌ی انفجار آدم‌ها از غم، از تمام سختی‌هایی که شاید به موجب قوی نبودن و تحمل‌های کَمِشان میکِشند، آرام باشیم و باور کنیم که هیچ‌کدام از آدم‌های زمین مجبور نیستند قوی و محکم و شکست ناپذیر باشند...