هان ا عقاب عشق

هان اي عقاب عشق!
از اوج قله‌هاي مه آلود دوردست
پرواز كن به دشت غم‌انگيز عمر من
آنجا ببر مرا كه شرابم نمي برد
آن بي ستاره‌ام كه عقابم نمي برد

در راه زندگي 
با اين همه تلاش و تمنا و تشنگي 
با اينكه ناله مي‌كشم از دل كه :
آب ... آب ...
ديگر فريب هم به سرابم نمي برد

پر كن پياله را

#فریدون_مشیری"
دیدگاه ها (۱۲)

خودم با خودم پشت میزم غریبه ام مریضم اجازه دهید آخرین چای خو...

#سیمین_کشاورزمی‌گویند: تنهایی را یاد بگیرید! لذت ببرید از ای...

کجا می خواهی بروی اصلا کجا را داری که بروی؟! با توام دلِ دیو...

دلم دردی نهان دارد در این دنیای تنهاییغبارین وحشتی دارم از ا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط