میرسد

میرسد!!!
آری میرسد زمانی که گویم منو تو ما شده ایم....
خسته از دیگران و عاشق راه شده ایم...
راهی که مملو است از قدم های من و تو....
گونه ای شانه به شانه راه میرویم که به گمانم سایه هایمان نیز عاشق یک دیگر شده اند.....
مگر چشمان تو میگذارد من به دیگران بنگرم...
تو که هستی خالی از ترس و پر از شوقم...
عجب جادوگری....
در کنار تو زمان می ایستد...
قلبم میتپد...
گاهی حس میکنم خدا هم به حالمان حسودی میکند...
مگر میشود این محال که خداوند برای من فرشته فرستاده باشد....
هر چه میجویم رنگ توصیف تو را نمیابم....
ترسم از آن است که در وصفت سر به کوه و بیابان بگذارم...
اگر مجنون برای لیلی بیستون میتراشد من برای تو چهره ات را روی آسمان نقاشی میکنم....
تا هر کس سر به آسمان بگیرد ....
ببیند که زیبایی به چه معناست....