دوباره سایه ی ماه کریمی از سرم کم شد به تعقیب رجب بودم که شعبان المعظم شد جهان بی ماه شعبان رنگ آسایش نخواهد دید ببین بر درد دنیا، خنده ی آن ماه، مرهم شد
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.