می نوشم تو را

می‌ نوشم تو را
لب هایت را،
مثل جامانده ای در کویر
با آخرین قطره از سرابی دور
می پوشم تو را
مثل چوپانی خسته،
مانده در برف و بوران
با پوستینی که زنی
با عشق روی شانه اش انداخته
و این امید بازگشت
در من؛
فقط تویی . . .