آدم از دست خودش گاهی گریزان می شود بر لبانش خنده می دوزد ولی دلشاد نیست زیر بار غصه ها ناچار خندان می شود زخم ها و ضربه های دشمنان دردش کم است آدمی ازضربه های دوستان نالان میشود@