مهدی کاشانی زاده

#مهدی_کاشانی_زاده
#دلنوشته
روز ها و ماه ها و سال ها...
به کدامین گناه زیر سم ستورانت
لگد مال می شوند؟
تویی که با لشگری عظیم به سوی قلبم تاخت و تاز می کنی؟
چشمانت تیر غیب می اندازند از دور دستِ انتظار
و لب هایت نرخ شکر پنیر را بالا برده اند
به قصد شورش داخلی احساساتم؛
هیهات از این جنگ نابرابر؛
افسوس از این فتنه و کینه؛
کاش عقلم با حیلت های خاله زَنَکی مُشتی دَغل
قربانی وسوسه هایشان نمی شد.
یا مرا ذره ای امید به جوانمردی تو بود.
کاش ایمانم به فریادم برسد.
و خدایی که در این نزدیکی است!