همیشه بخشی از آدم جایی جا می ماندآدم میروداما بخش مهمی از او جایی جا می مانددر اتاق کودکیزیر درختانییا در چشمهای عابری آدم نمیداند چه گم کرده است!همیشه بخشی از او نیست...